Rozliczenie energii w myśl nowelizacji ustawy o OZE

Projekt nowelizacji ustawy o OZE chce wprowadzić system opustów na odbiór części oddanej do sieci energii. Jak może wyglądać rozliczenie w przypadku obowiązywania takiego systemu.

Założenia

• Budynek jednorodzinny o rocznym zużyciu energii 4500 kWh
• Instalacja fotowoltaiczna o mocy 5,2 kW
• Roczna produkcja energii przez instalację fotowoltaiczną 4976 kWh

Szczegółową analizę bilansu przedstawia poniższa grafika

Bilans energii budynku z instalacją PV

Zgodnie z analizą w programie PVSol ok. 18% energii zostanie zużyte na bieżąco i nie wyjdzie do sieci. W myśl nowelizacji ustawy dla instalacji trójfazowych OSD mają obowiązek paramteryzować liczniki tak, aby bilansowały one produkcję i zużycie energii między fazami co przekłada się na wyższą bieżącą auto konsumpcję energii dla domków jednorodzinnych zazwyczaj 15 - 25%. Z kolei w przypadku mikroinstalacji PV jednofazowych  niema obowiązku parametryzacji liczników tak, aby bilansowały moc między fazami. W tym przypadku poziom autokonsumpcji zazwyczaj jest na poziomie 10 - 20%. Zgodnie z nowymi regulacjami dla instalacji PV o mocy do 10 kW inwestor będzie mógł odebrać 80% energii oddanej do sieci. W przypadku instalacji powyżej 10 kW inwestor będzie mógł odebrać 79% energii oddanej do sieci. W liczbach system dla naszego przykładu będzie wyglądał następująco.

	Opust 0,8	Jednostka
Zużycie energii w budynku	4500	kWh
Produkcja energii przez instalację PV	4976	kWh
Bieżąca konsumpcja energii	929	kWh
Energia oddana do sieci	4047	kWh
"Opust" na odbiór energii (80% energii wprowadzonej do sieci)	3238	kWh
Zakup energii po wyczerpaniu opustu	334	kWh

Zakładając że inwestor płaci za energię czynną 0,33 zł/kWh brutto a za opłatę dystrybucyjną 0,24 zł/kWh brutto a łączny koszt opłat stałych nieobjętych net meteringiem 190 zł jego rachunki będą wyglądać następująco. 

	Opust 0,8	Jednostka
Rachunek za prąd przed montażem   instalacji PV (roczny)	2756	zł
Rachunek za energię i dystrybucję w pierwszym roku po montażu instalacji PV (rocznie)	190	zł
Pozostałe opłaty nieobjęte net meteringiem po montażu instalacji PV (rocznie)	190	zł
Oszczędności w pierwszym roku	2376	zł

W przypadku gdy instalacja PV posiadałaby moc na tyle dużą że opust na odbiór energii przekroczyłby zapotrzebowania na energię inwestora ustawa nie przewiduje możliwości odsprzedaży energii przez osobę fizyczną. Niewykorzystana energia będzie przychodem dla zakładu energetycznego.

Komentarz wideo do projektu nowelizacji ustawy o OZE

Nowela ustawy OZE – zróbmy tak by nie było niczego!

6 maja 2016 na stronach sejmu ukazał się projekt nowelizacji ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii (OZE). Mimo iż większość kluczowych zapisów była znana już wcześniej lektura dokumentu robi wrażenie – ktoś naprawdę się starał aby zniszczyć rodzącą się w Polsce mikro energetykę. 

W definicji Prosumenta czyli osoby która będzie mogła kupować i sprzedawać energię z rocznym bilansowaniem zostali wyeliminowani przedsiębiorcy. W efekcie po 1 lipca przedsiębiorcy montujący instalację PV mogą liczyć jedynie na możliwość sprzedaży nadwyżek po średniej giełdowej cenie energii. 

W przypadku osób fizycznych, oraz podmiotów niebędących przedsiębiorcami wprowadzono zupełnie nie logiczny system rozliczenia w bilansach rocznych, tak skonstruowany aby maksymalnie ograniczyć ekonomikę mikroinstalacji. Podstawą systemu będzie wsparcie koncernów energetycznych przez obywateli. Ustawa wprowadza daninę w postaci przekazania części wprowadzonej do sieci energii przez prosumenta za darmo zakładowi energetycznemu, który przyłącza tą instalację. Najniższa opłata to 30% energii dla instalacji do 7 kW. W przypadku przekroczenia tej mocy to już 50% a w przypadku współfinansowania instalacji z dotacji opłata to 65% wprowadzonej do sieci energii. Taka konstrukcja rozliczenia jasno wskazuje że oddawanie za darmo części energii nie jest „opłatą” za magazynowanie – jak możemy wyczytać w ustawie lecz progresywną daniną na rzecz zakładów energetycznych. 

Nie trzeba być ekspertem aby zauważyć dwie prawidłowości. 

1. Koszty rozliczenia energii w bilansach rocznych ponosi w niewielkiej skali jedynie operator systemu dystrybucyjnego a ustawa przyznaje darmową energię głównie spółką obrotu które nie ponoszą żadnych kosztów związanych z takim sposobem rozliczenia co więcej otrzymują energię w okresach letnich i dziennych kiedy energia jest droższa a oddają w zimowych i wieczornych kiedy energia jest tańsza. 

2. W przypadku mikroinstalacji koszty rozliczenia energii w bilansie rocznym nie zależą od mocy mikroinstalacji a tym bardziej nie zależą od otrzymania bądź nie dotacji. 

Po ustawie antywiatrakowej do sejmu trafia ustawa antyprosumencka której mottem mogłyby być słowa zróbmy tak by nie było niczego. Jeżeli chcesz instalację PV – zapłać daninę na rzecz zakładów energetycznych. Dostałeś dotację – zapłać proporcjonalnie większą daninę.

Problem jakości w gminnych przetargach na montaż instalacji fotowoltaicznych.

Prawo zamówień publicznych każe w przetargach gminnych wybierać najkorzystniejsze oferty niestety w praktyce sprowadza się to do wyboru oferty najtańszej co rodzi szereg problemów z jakością zastosowanych komponentów, jakości montażu i zapewnienia serwisu oraz gwarancji. Konkurencja jedynie ceną między firmami po przekroczeniu pewnego poziomu musi odbić się na jakości wykonanej instalacji. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku przetargu w Busko Zdrój gdzie „najkorzystniejsza” oferta na budowę mikroinstalacji oscylowała wokół 3730 zł/kWp netto gdzie w tej cenie nie można nawet kupić komponentów i zabezpieczeń wysokiej jakości nie mówiąc już o montażu, serwisie, gwarancjach.

Jak zapisać jakość – to pytanie zadaje sobie wielu inwestorów których obejmuje ustawa o zamówieniach publicznych. Wiele z obecnie stosowanych prób ograniczenia możliwości startowania w przetargu nierzetelnych wykonawców się nie sprawdza. Bardzo często inwestor w wymaganiach stawia warunek referencji jednak obecnie referencje na każdy przetarg można przynieść w teczce lub stworzyć konsorcjum z firmą która wniesie pożądane referencje. Innym sposobem podniesienia jakości jest żądanie wydłużonej gwarancji jednak w przypadku spółek celowych zakładanych do wygrywania przetargów długa gwarancja również nie przedstawia wysokiej wartości. Jak zatem zadbać o jakość instalacji PV w przetargach publicznych?

Po pierwsze urządzenia

Ustawa o zamówieniach publicznych nie pozwala na ograniczanie konkurencji a specyfikacja techniczna musi dotyczyć parametrów użytkowych. Z tego względu bardzo ciężko wyspecyfikować parametry kluczowych urządzeń jak moduły fotowoltaiczne w sposób eliminujący niskiej jakości urządzenia – bez ograniczania konkurencji. W przypadku klasycznych modułów PV mono czy poli krystalicznych jest to praktycznie niemożliwe gdyż nawet producenci oferujący najniższej jakości moduły PV są w stanie uzyskać dowolną certyfikację czy przygotować pod przetarg produkt o dowolnych parametrach. Jednym ze sposobów eliminacji niskiej jakości modułów PV w przetargach jest postawienie na nowe technologie, których nie opłaca się wykonywać z niskiej jakości komponentów. Wśród najciekawszych technologii należy wymienić moduły oparte o ogniwa PREC, Moduły SMART, czy moduły CIGS. Technologie te są dostępne dla kilkudziesięciu najbardziej zaawansowanych technologicznie producentów dbających o jakość sprzedawanych produktów. Innym sposobem jest stawianie wymogu wysokiej sprawności modułów PV dzięki czemu można uniknąć modułów wyprodukowanych z ogniw niskiej jakości. W tym przypadku należy mieć na uwadze ciągły wzrost sprawności modułów PV oraz różnice w sprawności między poszczególnymi technologiami.

Po drugie nadzór

Niska cena w przetargu często oznacza dla wykonawcy konieczność oszczędzania na każdym detalu i komponencie oraz podwykonawcach. W takim przypadku niezmiernie ważny jest nadzór inwestorski pełniony przez osobę/osoby mogące szybko i jednoznacznie stwierdzić czy prace wykonywane są zgodnie ze sztuką a używane komponenty są zgodne z dokumentacją. Szczególnie ważna jest kontrola prac zanikających których nie można zweryfikować w ramach odbioru końcowego.

Po trzecie pomiary i odbiór

Odbiór inwestycji to ostatnia szansa dla inwestora aby zanegować jakość oraz zgodność wykonanych prac. Odbiór dobrze przeprowadzić przy współpracy z inżynierem projektu lub osobą której wiedza pozwoli na merytoryczną ocenę wykonanych prac. Oprócz oględzin instalacji ważna jest weryfikacja wyników testów i pomiarów. W przypadku instalacji fotowoltaicznych bardzo ważne są pomiary wydajności poszczególnych łańcuchów modułów oraz badania kamerą termowizyjną. Wyniki tych pomiarów pozwalają jednoznacznie ocenić czy wydajność instalacji jest zgodna ze specyfikacją.